Winnie Verswijvel
Winnie Verswijvel Inspiratie 15 jan 2024
Leestijd: 3 minuten

Een omelet maken volgens de regels van de kunst: zo doe je dat

Eieren bakken kinderspel? Niet voor gevalletje omelet. Die perfect bakken vereist namelijk oefening, techniek en geduld. Spiekend bij wat de topchefs daarover te zeggen hebben, gieten we de regels van de kunst voor je in een overzicht.

De ene omelet is de andere niet

Even voor de goede orde: een omelet maken is niet zo moeilijk. Een goede omelet maken daarentegen? Dat is toch een uitdaging. En met een goede omelet bedoelen we diegene die onder de Franse term baveuse valt. Als je weet dat baveuse is afgeleid van het Franse baver en dat dat laatste ‘kwijlen’ betekent, dan kun je je een voorstelling maken van het beoogde eindresultaat.

Yes: een perfecte baveuse-omelet heeft een waggelende binnenkant (kwijlend, zo je wil) en hooguit een flinterdun, steviger jasje. Zo’n technisch hoogstandje laat weinig slordigheid toe: enkel door het nauwkeurig controleren van factoren als pan, temperatuur en timing beloon je jezelf op dit aantrekkelijke staaltje #eggporn.

Omelet maken volgens de regels van de kunst

Hoe je nou zo’n smeuïge omelet op tafel tovert? Eentje waar zelfs de grootste puristen een puntje aan kunnen zuigen? We nemen je mee.

De juiste pan

De kans is groot dat je voor stap één richting een kookwinkel moet; enkel met een brandschone anti-aanbakpan (yes: liefst dus eentje die zo nieuw mogelijk is) bereik je immers het beste resultaat. Waar anti-aanbakpannen door veel chefs in andere situaties worden vermeden, worden hier voor omeletten unaniem uitzonderingen op gemaakt.

Stem de grootte van je pan bovendien af op het aantal eieren dat je gebruikt. Een pan met een reusachtige diameter werkt niet handig voor een eenpersoonsomelet, een te kleine pan voor een gigantische portie uiteraard ook niet.

Eieren

Over eieren kunnen we kort zijn: koop deze zo vers mogelijk (hallo vrienden met kippen of plaatselijke bioboer) en laat ze op kamertemperatuur komen alvorens je ermee aan de slag gaat.

Vetstof

Een Franse omelet is luxe en als er iets is waar je in dat geval niet op hoeft te besparen, is het boter. Wees daar dus niet te zuinig mee en laat een flinke klont goede boter bruisen in je schone pan. Hou bovendien ook wat extra klontjes klaar, mocht het in een later stadium nodig zijn.

Bakken maar

Het echte werk begint wanneer er in de boter net belletjes ontstaan. Een medium vuur aanhouden is hier een veilige keuze; hoge temperaturen zijn enkel weggelegd voor ervaren omeletbakkers. De kunst bestaat er nu in om de eieren – die je van tevoren losgeklopt hebt – in de pan te storten en met een vlotte schwung in beweging te houden door te blijven roeren met een hittebestendige spatel.

Stoppen doe je wanneer het ei stevig genoeg is om op te rollen, maar nog smeuïg genoeg voor de kwijlfactor waar de baveuse zijn naam aan verleent. De ervaring zal je leren wanneer je dat punt bereikt, maar doorgaans geldt: eerder dan je denkt.

Omelet oprollen

Dacht je dat het moeilijkste werk erop zat, hoort de omelet nog in een elegant rolletje gevormd te worden. Ook dit is weer een kwestie van oefening en verschillende chefs hanteren verschillende technieken. Door de pan langs één kant omhoog te tillen zal het ei in ieder geval naar de panrand glijden en zich makkelijker met een spatel laten oprollen.

Een extra klontje boter toevoegen is tijdens dit proces geen overbodig luxe: je wil immers dat de omelet vloeiend uit de pan komt glijden. Heb je eenmaal een elegant, banaanvormig pakketje ei? Laat voorzichtig op je bord glijden – de kant zonder naad bovenaan.

Wacht vervolgens niet te lang met eten; de baveuse moet natuurlijk wel baveuse blijven…

Meer kooktips?

Dagelijks de lekkerste recepten in je inbox 🥘

Een mail waar het water je al van in de mond loopt.