Nancy van Batenburg Inspiratie 6 feb 2020, 14:00

Leestijd: 10 minuten

Jigal Krant tipt de leukste hotspots in Tel Aviv

Uit Tel Aviv komt zó veel lekkers (sabich! Hummus! Shakshuka!), dat we je vast niet hoeven te vertellen dat de stad een uitstékende culinaire bestemming is. Maar wat zijn de beste hotspots in Tel Aviv? Jigal Krant licht ze uitgebreid toe in zijn boek TLV: de culinaire stadsgids.

Met zijn kookboek TLV: Recepten en verhalen uit Tel Aviv scoorde Jigal al de prijs voor Het Gouden Kookboek. Het boek wordt geprezen door iedereen van Yvette van Boven tot Ronald Giphart.

Met dat boek bracht Jigal Tel Aviv naar Nederland, met het vervolg – TLV: de culinaire stadsgids – brengt hij de Nederlander naar Tel Aviv. Want dit paradijs op aarde ligt op amper vier uur vliegen en is dé plek voor een culinaire trip. Wie reist er met ons mee?

De leukste hotspots in Tel Aviv

Speciaal voor Culy maakte Jigal een leuke selectie uit de TLV culinaire stadsgids! Ook voegde hij nog een extra bonustip toe, exclusief voor Culy-lezers.

Ontbijt: Bucke

De gonzende verkeersaders van Rothschild en Ben Zion liggen amper buiten gehoorsafstand, maar dankzij de ligging op het kruispunt van twee lommerrijke straatjes heeft Bucke de uitstraling van een buurtcafé. Dat beeld wordt onderstreept door de vele freelancers die hier doordeweeks tegen betaling van een sporadisch kopje koffie kantoor houden.

Neem plaats op de gezellige patio en probeer weerstand te bieden aan de vele gerechten op de kaart die opzichtig met je flirten. Wees gewaarschuwd, de porties zijn aanzienlijk. Als je je door te veel gerechten laat inpalmen dan komt je geplande lunch op losse schroeven te staan. Ben je in goed gezelschap, bestel dan sowieso de Bucke Tray en de Borekas Tray. Ook vegans zijn niet gevrijwaard van keuzestress, zo wordt de sjaksjoeka, die hier trouwens uit de oven komt, desgewenst bereid met tofoe in plaats van met ei. Naast uitstekende koffie, gaat Bucke prat op zijn versgeperste fruitsapjes.

Reserveren is niet mogelijk dus kom op goed geluk en neem voor de zekerheid je spelcomputer, set jeu-de-boulesballen of (op vrijdag) je belastingaangifte, de verzamelde werken van Herman Brusselmans of een legpuzzel van 50.000 stukjes mee. Nog een tip: moet je naar de wc, werp dan eerst een blik op de vloer voordat je een medewerker de weg vraagt.

Voor aanhangers van de puristische actiegroep We Want Plates (wewantplates.com) is Bucke een no-go, want de hapjes worden er serviesloos op dienbladen geplempt. Als je dat euvel door de vingers kunt zien, is Bucke een meer dan fijne ontbijtplek. 

Ahad Ha’Am 91, +972 3 554 1262 (maar er wordt zelden opgenomen) |         Yehuda HaMakkabbi 40 (tweede filiaal in Noord-Tel Aviv) | openingstijden: 07:00 – 22:30, behalve vrijdag: 07:00 – 16:00, zaterdag gesloten | website: www.bucke-cafe.com | wifi: bucke-cafe, wachtwoord: 12345678

Street food: Sabich Frishman

Het grootste euvel van Tel Aviv is dat nagenoeg alles er peperduur is. Voor je het weet heb
je al je geld erdoorheen gejast en bijt je de rest van je vakantie op een houtje. Om dat scenario voor te zijn doe je er verstandig aan om de broekriem aan te halen bij Sabich Frishman. Daar eet je voor 25 sjekel (6 euro) je buikje rond aan misschien wel een van de beste maaltijden van je vakantie.

Op de kruising van Frishman en Dizengoff zit een onooglijke twee-onder-een-kapsnackbar, met links Falafel Frishman en rechts Sabich Frishman. Voor het stillen van de acute hongerklop moet je links zijn, want rechts staat steevast een lange rij. Omdat alles lekkerder smaakt als je er eerst een kwartiertje savlanoet (‘geduld’) voor hebt moeten opbrengen, sluit je achter aan in de rij.

Eenmaal aan de beurt vraagt de sabichboer je kortaf: hakol? (‘alles?’). Als je daar bevestigend op antwoordt – en dat doe je, want met hongerige Israëli’s hijgend in je nek, ga je niet moeilijk zitten doen – dan voltrekt zich een klein wonder. Als een soort omgekeerde versie van de goocheltruc met de hoge hoed en de konijnen, laat de pitaboer een schier oneindige hoeveelheid eten verdwijnen in een en dezelfde pita: gefrituurde aubergine, hardgekookt ei, choemoes, techina, schoeg, amba, hüttenkäse, friet, uienringen, peterselie en een rits verschillende salades. Hans Klok, eat your heart out!

Zo’n pita kapsalon is allesbehalve een straf, maar mocht je het aandurven om in te grijpen, vraag de sabichboer dan om het bij aubergine, ei, Israëlische salade en de vier
sauzen te houden. 

Frishman 42, +972 54 452 4666 | openingstijden: 10:00 – 00:00, behalve vrijdag: 10:00 – 16:00  en zaterdag: 20:00 – 00:00

Choemoes: Ali Karavan

Mocht je een inwoner van Tel Aviv vragen naar de beste choemoesia van de stad, dan zal hij waarschijnlijk antwoorden dat Abu Hassan dat niét is, om pas daarna de loftrompet te steken over een of ander obscuur gat in de muur waarvan niemand ooit gehoord heeft.

Abu Hassan (niemand gebruikt de officiële naam Ali Karavan) is de beroemdste en sjofelste choemoesia van Tel Aviv. De wijlen naamgever (hij heette Ali, maar iedereen noemde hem Abu Hassan) begon in 1959 met het verkopen van slechts drie menuopties: choemoes, messabecha (warme, grove choemoes) en foel (tuinbonenpuree).

In zestig jaar is alles in het Arabische zaakje bij hetzelfde gebleven. De schilder is in geen decennia langs geweest, de schilderijtjes zijn in geen jaren recht gehangen en de schoonmaker laat het ook alweer een tijdje afweten. Het deert de grote schare fans niet. Abu Hassan is camp, daar draagt het lange wachten in de brandende zon, de berichten over welig tierende E-colibacteriën en het geblaf van het personeel alleen maar aan bij.

Daarnaast beschouwen veel vaste klanten hun trouw aan Abu Hassan als een stille daad van co-existentie. Dat werd nog eens onderstreept tijdens de laatste Gaza-oorlog, toen in heel Jaffo de etnische spanningen voelbaar waren, behalve bij Abu Hassan. Daar zaten Joden benevens Arabieren eensgezind van hun choemoes te smikkelen.

Op vrijdag kan het bemachtigen van een zitplaats een tijdrovende affaire zijn. Mocht je geen zin hebben om ellenlang te wachten, sluit dan aan in de rij voor het loket waar je kunt afhalen. Die rij is ook lang, maar er zit meer tempo in. Eenmaal aan de beurt bestel je de specialiteit van het huis: messabecha met foel.

Let op dat je behalve pita’s ook stukken ui meekrijgt. Die gebruik je als natuurlijke lepeltjes. De combinatie van de rauwe ui, messabecha en chili-citroensap (moet er ook bij zitten!) is onverslaanbaar. Klauter met je bestelling op het muurtje verderop in de straat en geniet van je lunch en van het uitzicht op zee en de Oude Stad van Jaffo. 

HaDolfin 1, +972 3 682 0387 | openingstijden: 08:00 – 15:00, zaterdag gesloten

Ijs: Almakel

Wat doe je als je altijd al een foodtruck had willen hebben, maar het er nooit van is gekomen omdat de overheidsregels zo streng zijn? Liav Pinto sloeg groot in bij de schilderswinkel en gaf zijn huis het voorkomen van zijn felbegeerde foodtruck. Het enige raam van de kleine woning ging dienst doen als loket en als je niet al te nadrukkelijk de huiskamer in gluurt, dan kost het weinig moeite om erin mee te gaan.

Zoals de naam al aangeeft (Almakel betekent ‘op een stokje’) verkoopt Liav Magnumachtige ijsjes in zijn stationaire foodtruck. Hij doet dat slechts één middag in de week en wel op vrijdag, wanneer de halve stad weekeind komt vieren in de straat waar zijn ijssalon staat geparkeerd. De ijsjes worden door Liav en zijn vriendin Vera voorbereid op donderdagavond en ter plekke voorzien van een chocoladecoating naar keuze (puur, melk of wit).

Ook zijn er fruitijsjes met spannende smaakcombinaties als aardbei-lavendel, salie-ananas of rozen-lychee-limoen. Welke fruitsmaken de ijsjes krijgen hangt af van het seizoensaanbod op de Carmelmarkt, slechts één straat verder. Kom niet te laat aankakken, want als het laatste ijsje is vergeven, dan is Yom Tov 28 weer gewoon het huisadres van familie L. Pinto.

Yom Tov 28, +972 54 751 8191 | openingstijden: vrijdag 12:00 – 18:00 of het laatste ijsje | website: www.instagram.com/almakel1

Drank: Cafe Levinsky

De exorbitante huurprijzen maken het voor culinaire ondernemers in Tel Aviv niet gemakkelijk om het hoofd boven water te houden. Wat dat betreft heeft Benny Briga het goed bekeken. De overjarige hippie met middellang bruingrijs haar baat een ruimte uit die de kwalificatie café eigenlijk niet mag dragen.

Cafe Levinsky is in werkelijkheid een inloopvoorraadkast, waarin Benny en zijn twee medewerkers elkaar continu in de weg lopen. De omzet daarentegen zal menig grand café stinkend jaloers maken. Zeker op vrijdag, als de Levinskymarkt op volle toeren draait, verdringen vaste klanten en toevallige passanten zich voor het gat in de muur om een alcoholvrije cocktail te bestellen. Op plastic kratjes op straat of in het open vintage vrachtwagentje voor de deur lurken zij aan hun rietje, gestoken in een doorzichtige plastic beker vol verse kruiden, bloemen, stukken tropisch fruit en sprankelende gazoz.

Briga bracht hoogstpersoonlijk de oude gazozcultuur weer tot leven. In lang vervlogen tijden maakten Israëli’s hun eigen frisdrank met fruitsiroop en sodabommetjes. Door de komst van Coca-Cola en andere frisdranken raakte gazoz in de vergetelheid. Om in 2015 weer tot leven te worden gewerkt door Briga, die zijn gazoz 2.0 maakt van eigengemaakte fruitsiropen en gefermenteerde vruchten, bonen, specerijen, noten en zaden.

Levinski 41, +972 53 444 4557 |openingstijden: 06:30 – 19:00, behalve vrijdag: 06:30 – 19:00, zaterdag gesloten | website: www.facebook.com/levinsky41 | wifi: CafeLevinsky41, wachtwoord: c1941l01a (cee-één-negen-vier-één-el-nul-één-aa)

Rama’s Kitchen (exclusief voor Culy!)

In de stadsgids raad ik mijn lezers aan om in Tel Aviv te blijven en van de rest van het land, met gezonde tegenzin, alleen het vliegveld en de snelweg ernaartoe te bezoeken. Toch begrijp ik dat het verleidelijk is om Jeruzalem van je bucketlist af te vinken. Ga in dat geval op de terugweg dineren bij Rama’s kitchen. Dat restaurant ligt in de glooiende heuvels van Judea, ten noordwesten van Jeruzalem.

Alleen al het panoramische uitzicht vanuit het geheel uit hout opgetrokken restaurant is de kleine omweg meer dan waard. Probeer tegen het einde van de middag het dorp Nataf binnen te rijden, want na de sprookjesachtige zonsondergang zie je al snel geen hand meer voor je ogen.

Rama Ben Zvi is een van de aartsmoeders van de nieuwe Israëlische keuken. Haar plek achter de kachel heeft ze na twintig jaar afgestaan aan chef Tal Bardugo, maar als gastvrouw waakt ze nog dagelijks over haar kookfilosofie. Die staat een totaalbeleving voor, waarbij alle zintuigen op gaan in de omgeving. Veel kruiden, specerijen en groenten zijn eigenhandig in de omringende heuvels geplukt. Aan tafel ruik je tegelijkertijd de geuren van je bord en van buiten. Exotische ingrediënten worden vermeden, omdat die je in gedachten wegvoeren naar verre oorden.

Eind 2016 werd Rama’s Kitchen tijdens een besloten huwelijksfeest getroffen door het noodlot. Bosbranden, die de heuvels van Judea al weken teisterden, sloegen onverwacht wild om zich heen. De gasten en medewerkers wisten ternauwernood aan de vlammenzee te ontsnappen, maar het restaurant werd volledig verzwolgen.

Een bittere periode van wonden likken en een gekmakende strijd tegen bureaucratische rompslomp volgde, maar met vereende krachten slaagde de familie Ben Zwi erin om Rama’s Kitchen uit zijn as te laten herrijzen. Het interieur werd ontworpen door echtgenoot Ouzi en gebouwd door familieleden en vrienden. Dochter Ella nam het management van haar moeder over. Ster van het restaurant blijft evenwel de naamgeefster, die er persoonlijk op toe zal zien dat je bezoek aan Rama’s Kitchen het verlaten van Tel Aviv dubbel en dwars waard is.

TLV: de culinaire stadsgids van Jigal Krant (uitgeverij Nijgh & Van Ditmar) is te koop voor € 20,- euro.