Redactie Inspiratie 27 jan 2016, 20:00

Leestijd: 3 minuten

Hét broodje uit Louisiana: de po’ boy

Wie ooit in New Orleans, de grootste stad van de Amerikaanse staat Louisiana, is geweest heeft ‘m vast op de menukaart zien staan: de po’ boy. Maar wat is het verhaal achter dit broodje met de gekke naam?

Een stukje geschiedenis

De po’ boy verwijst naar ‘poor boy‘ (arme jongen) en is een traditioneel broodje uit Louisiana. Al in de negentiende eeuw stonden er broodjes met gefrituurde oesters op de menu’s in New Orleans en San Francisco. Later kwam La Mediatrice (‘de middelares’) op de kaart, waarbij er gebakken garnalen werden toegevoegd aan de oesters.

Veel mensen zeggen dat de po’ boy werd uitgevonden door Benny en Clovis Martin, restauranteigenaren in New Orleans. Zij deelden in 1929, tijdens een vier maanden durende staking van trambestuurders, gratis broodjes uit. Deze sandwiches werden gekscherend poor boys genoemd (later in het zuidelijke dialect afgekort naar po’ boy), als verwijzing naar de stakers.

Wat zit er op?

De samenstelling varieert per keuken, maar het is vrijwel altijd een Franse baguette met geroosterd vlees en/of gefrituurde zeevruchten. Het brood is zacht van binnen een krokant van buiten, en het beleg is heerlijk vet.

Het formaat van dit broodje verschilt. De full po’ boy is 81 cm lang – gigantisch, dus. Daarom zijn er naar verloop van tijd ook kortere varianten gekomen, zoals de shorty (ongeveer 15 cm), de quarter (20 cm) en de half po’ boy (41 cm).

De combinatie van geroosterd vlees en gefrituurde vis maakt de po’ boy zo bijzonder. Het vlees is vaak biefstuk, pittige worst of kip. De zeevruchten maken ‘m écht af: gefrituurde soft shell krab, garnalen, oesters of rivierkreeft (de beroemde Louisiana crawfish, waar we al eerder over schreven).

De aankleding

Dit broodje wordt warm gegeten, want dan is de gefrituurde vis en het geroosterde vlees op z’n lekkerst. Uiteraard zit er nog tal van aankleding op het broodje, wat het op z’n Amerikaans een dressed sandwich maakt.

Denk aan sla, tomaat, augurkjes en mayonaise, maar soms ook uitjes, gesmolten boter of Louisiana hot sauce. Ook favoriet is de Creoolse grove mosterd, die het geheel lekker pittig maakt.

Dan zijn we er nog niet: on the side worden er vaak frietjes of chips bij geserveerd. Het blijft tenslotte het zuiden van Amerika…

Waar eet je ‘m?

In New Orleans vind je de po’ boy in elke supermarkt, deli en restaurant. Daarnaast zijn er speciale po’ boy shops, waar ze de bereiding tot een kunst hebben verheven. Een lekker exemplaar eet je bijvoorbeeld bij restaurant Verti Marte aan 1201 Royal Street.

Het brood voor veel van deze zaakjes worden gemaakt door de Leidenheimer Baking Company (aan 1501 Simon Bolivar Avenue), een bedrijf wat al sinds 1896 bestaat.

Het broodje is dermate populair, dat er een jaarlijks festival in New Orleans is als ode aan de po’ boy: The Oak Street Po’Boy Festival. Half november kun je in Oak Street een dag lang genieten van live muziek en uiteraard talloze broodjes.

Variaties

Kijk niet gek op als je in New Orleans ook de Vietnamese po’ boy op de kaart ziet staan. Dit is de Louisiana-versie van de Vietnamese bánh mì, en werd geïntroduceerd door Vietnamese immigranten in het zuiden van Amerika. Je eet ‘m heel lekker bij Dong Phuong Oriental Bakery in New Orleans.

In Zuid-Afrika is er trouwens ook een variant te eten: de Gatsby sandwich. Een lang broodje, gevuld met vlees én friet, maar dan weer geen vis.