Redactie Dineren 18 sep 2012, 20:00

Leestijd: 4 minuten

L’invité

Donderdag 13 september was het zover: de Culy redactie mocht genieten van een heerlijke avond bij restaurant L’invité in Amsterdam. Dit prachtige restaurant gelegen in de Jordaan heeft een uniek concept: elke maand een andere gastchef en nieuw menu. Er wordt gewerkt met de mooiste biologische producten en zoveel mogelijk seizoensgebonden.

Deze maand (september) heeft L’invité een wel heel bijzondere chef naar de keuken getrokken: Peter Bakker. Peter werd in 2003 Nederlands Kampioen koken en won in 2009 met het Nederlandse team het Wereldkampioenschap! Reden voor een bezoekje aan het restaurant, gelegen aan de Bloemgracht 47 in Amsterdam, vonden wij.

Bij binnenkomst viel ons gelijk op dat er duidelijk veel aandacht aan de inrichting is besteed, het prachtige oude grachtenpand heeft, gelukkig, z’n originele stijl behouden. De klassieke elementen als de houten balken en metalen steunen aan het plafond creëren een hele fijn sfeer, en door de schattige rode bloemetjes op elk tafeltje wordt oud met nieuw gecombineerd.

Als we aan onze tafel zitten op de heerlijke leren bank vraagt de maître ons of we a la carte willen bestellen of toch liever voor het 5-gangen chefsmenu gaan. Zonder aarzelen kiezen we voor het laatste.

Met een verrukkelijke amuse maken we kennis met de kookkunsten van chefkok Peter Bakker, een oester met soyasaus, wasabi en heerlijk knapperige bosuitjes. De soyasaus en wasabi zijn precies genoeg, eerst proef je de mooie volle, romige smaak van de oester en later pas de wat scherpere smaken van de soya en wasabi. Tot slot proef je de subtiele smaak van de knapperige bosui, we want more! 

Na de verrukkelijke amuse begint het menu dan echt, de eerste gang arriveert. Canneloni van gerookte zalm met salade van rivierkreeftjes, yum! De maître vertelt ons dat de zalm huisgerookt is. Wel valt ons gelijk op dat van de twee geserveerde borden, de ene portie vele malen groter is; jammer!

Als we een eerste hapje nemen vergeten we gelijk het verschil in grootte, het is namelijk heerlijk. De zachte rooksmaak in combinatie met het vettige van de zalm, de frisse salade met kreeftjes, knapperige appel en een zoutig tagiasche olijfje, een droom gerechtje. Het parmezaanse kaaskoekje is lekker, maar voegt helaas weinig toe aan het geheel.

Terwijl we zitten te genieten van ons heerlijke voorgerecht krijgen we een bordje met brood, boter en tapenade. Het brood is warm, zacht, licht zoet en hoewel het volkoren is doet het ons denken aan brioche. De boter is ook van hoog niveau en toen de broodjes op waren, wat snel gebeurde omdat het zó lekker was, werd het gelijk bijgevuld.

Voordat we het überhaupt geproefd hadden wisten we het al zeker: gang 2, de consomme de boeuff met crème van witte truffel is favoriet, de grote favoriet. Want jeetje, wat ruikt dát lekker! Geserveerd in een wijnglas loopt het water ons in de mond bij het zien en ruiken van de dubbelgetrokken runderbouillon, we kunnen niet wachten met proeven. Gelukkig laat onze neus ons nooit in de steek, het smaakt nog lekkerder (als dat al mogelijk is) dan het ruikt. Wauw!

We beseften ons dat het vanaf dat punt niet beter kon worden, al zal de derde gang toch in de buurt komen. De rode mul met parelgort en een jus van schaaldieren is in één woord heerlijk. De jus is wel erg sterk van smaak maar als je goed doseert, het wordt in een prachtig mooi juskommetje geserveerd, is het de perfecte saus voor bij de mul en parelgort. De wijn die er bij geserveerd werd was perfect: een pinot gris die sterk genoeg was voor bij de jus en de vis.

Na een korte pauze kregen we gang nummer 4, weidehoenderfilet met aardappelmousseline en seizoensgroenten. Helaas, hier gaat Peter de fout in. Hoewel het eten weliswaar lekker is, zijn de porties veel te groot. Als hoofdgerecht bij een 5-gangen menu had het minstens de helft kleiner gemogen, of zelfs 2/3. Daarnaast zijn weer beide porties niet gelijk, het ene bord had veel peultjes met wat haricot verts, terwijl op het andere bord geen peultje te zien was en naast de haricot verts ook stukjes wortel lagen. Erg jammer, dit zijn fouten die je naar onze mening niet kan maken als ervaren chef.

Het diner werd afgesloten met een bramensorbet met crème brulee van passievrucht en een beetje fruit. De crème brulee smaakte erg goed en was precies zoet genoeg, terwijl de bramensorbet een tikje zurig was, mooi in balans. Jammer was dat de bramensorbet niet zo goed gedraaid was, er zaten duidelijk ijskristallen in wat het een stuk minder lekker maakte. Daarnaast was het fruit lekker, maar voegde dit weinig toe aan het geheel.

Na afloop gaan we met een gevulde buik en rozig gevoel naar huis, het eten was lekker maar helaas passeerden een paar foutjes de revue. Fouten die naar onze mening niet gemaakt kunnen worden door een chef van dit niveau, in een restaurant waar het chefsmenu €55,00 kost. Wellicht volgende maand beter?